در دل شهر اراک، مرکزی وجود دارد که روشنایی و محبت را به زندگی کسانی میبخشد که نیازمند توجه و مراقبتاند. مرکز خیریه آفتاب با تکیه بر نیروی انسانی متعهد و دلسوز، محیطی امن و سرشار از عشق برای سالمندان، معلولین و کودکان طیف اوتیسم فراهم کرده است. این گفتگو به سراغ مدیران ومراقبین مرکز رفته تا نگاهی عمیق به انگیزهها، دغدغهها و دنیای درونی آنها داشته باشد.
۱.لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید از چه زمانی با مرکز همکاری دارید؟
به نام خدای مهربان
با عرض سلام و تحیت خدمت شما مدیر محترم روابط عمومی مرکز خیریه توانبخشی آفتاب استان مرکزی،بنده صوفی هستم و از بهمن سال ۱۳۸۹با مدرک تحصیلی آسیب شناسی اجتماعی از دانشگاه علمی کاربردی جامع توانبخشی آفتاب ،دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت و
دکترای معادل مددکاری اجتماعی در این مکان معنوی توفیق خدمت به همنوعان و توانخواهان عزیز و شریف نصیبم شده است.
اجازه بفرمایید در ابتدا تقدیر و تشکر داشته باشم از زحمات و خدمات خالصانه مدیر عامل محترم،اعضای محترم هیات مدیره،سرپرست مراکز،مدیر روابط عمومی و همه پرسنل خدوم و توانمند اعم از کادر اداری،مددکاری،مددیاری،درمانی و توانبخشی که در راستای خدمت بهتر و شایسته تر به توانخواهان همواره اهتمام می ورزند و در این راه خیر و خدا پسندانه ثابت قدم هستند که همه این فعل در نهایت خدمت به جامعه است و قطعا بازخورد این مرکز خدمت به سلامت روان جامعه است.
۲.چه چیزی باعث شد که این مسیر شغلی را انتخاب کنید؟
قطعا خداوند وقتی قرار است مسیر زندگی و شغلی فردی را برنامه ریزی و طراحی کند تا در سرنوشتش قرار دهد ابتدا روحیات و عواطف و احساسات آن فرد را ملاک قرار خواهد داد،اینکه ما بگوییم به صورت اتفاقی سعادت خدمت در این مرکز نصیب ما شده است اشتباه است و نظر بنده این است که اتفاقا خداوند باعث شده است که ما عمر خود را در این مسیر خدمت به همنوعان سپری کنیم و این توفیق بزرگی است که جای تفکر و اندیشیدن دارد و باید قدر دانست والبته بنده همواره خدا را شاکرم.
۳.در طول دوران کاری تان،کدام لحظه برایتان از همه تاثیر گذار تر بوده است؟
لحظات تاثیر گذار در این عمر کاری زیاد داشتم و خیلی از مواقع بدون اغراق اعتراف میکنم که خداوند و کائنات را در زندگی خود به وضوح احساس کردم اما یکی از تاثیر گذار ترین لحظات برای من آن بوده است که مددجوهایی با شور و اشتیاق ما را در آغوش میگیرند و به گرمی میفشارند گویی عزیز ترین فرد خانواده و نزدیک ترین شخص زندگی خود را در آغوش گرفته اند و گاهی با تمام احساس اشک از چشمانشان جاری میشود و ما را منقلب میکنند و این ابراز احساسات خالصانه ما را به شور و شعف میرساند.
۴.چه چیزی به شما انگیزه میدهد که هرروز با انرژی به اینجا بیایید؟
بزرگترین انگیزه من این است که امروز هم میتوانم مفید واقع شوم و امروز هم میتوانم گره از کار مددجویی باز کنم و هنوز هم به درد میخورم و البته قطعا همه پرسنل مرکز بزرگترین انگیزه شان خدمت به همنوعان خود و مددجویان عزیز میباشد . و با تمام وجودم از تصمیمی که گرفتم در اینجا باشم راضی هستم.باید صادقانه بگویم که من شخصا این مرکز خیریه را خانه خودم میدانم و برای توسعه و پیشرفت وسربلندی آن همواره تلاش میکنم و این بزرگترین انگیزه من است که احساس تعلق خاطر دارم و انسان برای رشد و تعالی خانه و کاشانه خود هر کاری میکند.
۵.آیا تجربه ای خاص با یکی از مددجویان داشته اید که نگاهتان به زندگی را تغییر داده باشد؟
هر روز در این مرکز در حال کسب تجربه هستیم و زندگی ما سراسر تجربه است اما آن لحظاتی که مددجو در وضعیتی قرار میگیرد که برای احیا و زنده نگه داشتن وی تا رسیدن اورژانس۱۱۵ همه تلاش خود را میکنیم و گویی یکی از عزیزان خود را میپنداریم و همه توان و انرژی و تجربه ودانش خود را میگذاریم تا مددجو به زندگی برگردد و احیا شود و وقتی احیای قلبی ریوی جواب میدهد و مددجو به زندگی بر میگردد و لبخند رضایت بر چهره ما و همکاران نقش میبندد و این کار زیبا را نمیتوانم با سخن توصیف کنم و به زبان بیاورم که چه لحظه شیرین و دلچسبی است که گویی خدا هم در آن هنگام بر همکاران احسنت میگوید و لبخند میزند.
۶.چه چالش هایی در این کار وجود دارد و چگونه با آن ها کنار می آیید؟
مددجویان مجهول الهویه و همچنین برخی از توانخواهان ایزوله زمانی که خواسته ای دارند و به اقتضای برخی مسائل قانونی و یا به جهت در نظر گرفتن شریط ایشان امکان مهیا کردن نیست و در زمان هایی که در ایام نوروز مددجویان به مرخصی میروند و آن ها نمیتوانند بروند و بغض و اشک این مددجویان بزرگترین چالش ما است و همواره من و همکارانم را اذیت میکند البته همه سعی میکنیم فضای مرکز را به گونه ای کنیم که احساس زندگی پرنشاطی داشته باشند و یک فضای صمیمانه خانه و خانوده فراهم شود.
با سپاس: روابط عمومی مرکز خیریه آفتاب